"Absent all attempts at pleasing anyone"

Δυσκολεύομαι να βρω την άκρη του νήματος. Είναι τόσα πολλά τα σημεία από τα οποία μπορεί κανείς να αρχίσει να πλέκει την ιστορία (και το εγκώμιο) των Oxbow που θα χρειαζόταν αρκετές ώρες, ώστε το αποτέλεσμα να είναι ικανοποιητικό. Βέβαια, το ζητούμενο είναι να μην αγνοηθεί η φετινή σπουδαία κυκλοφορία τους με τον τίτλο "The narcotic story". Επομένως, πιάνο και όργανο, έγχορδα (βιολί, τσέλο) και ορχηστρικά στοιχεία δίπλα σε θορυβώδεις κιθάρες, μπάσο και drums. Το ιδανικό soundtrack για τις ιστορίες (έχει γράψει αρκετά βιβλία) του Eugene Robinson. Οι στίχοι και κυρίως η ερμηνεία του είναι ο βασικός άξονας του δίσκου. Κραυγές, απαγγελίες, ψίθυροι, ουρλιαχτά βουτηγμένα στο συναίσθημα (θυμός, απόγνωση, δυσφορία). Με blues επικάλυψη, αναπάντεχα ξεσπάσματα και χαοτική συνοχή. Παρούσες και οι μελωδίες! Συνθέσεις, άλλοτε απλές, άλλοτε βασανιστικές, άλλοτε σύνθετες, άλλοτε εφιαλτικές, πάντα όμως άκρως ενδιαφέρουσες (και όχι μόνο). Μονολεκτικά; Θρίαμβος!
.
Με δικά τους λόγια; "It’s quiet and creepy and desperate and successfully broken. Like me when I wrote it." (απόσπασμα από συνέντευξή τους στο CMJ).

Oxbow - A winner every time

Oxbow - She's a find

Oxbow - The geometry of business

On rotation

Follow their traces